تاریخچه تولید HPMC

تاریخچه تولید HPMC

تاریخچه دقیق HPMC و به طور کل سلولزهای اتری به شرح ذیل می باشد.

HPMC برای نخستین بار توسط جانسن در سال ۱۹۱۸ میلادی در نتیجه واکنش بین سلولز و پروپیلن اکسید ومتیلن کلرید تهیه گردید. تولید HPMC در مقیاس کاملاً صنعتی در پایان سال ۱۹۳۰ انجام گرفت،  که در آن هنگام اساساً HPMC به عنوان یک ماده خام کلوئیدی و یک ماده چسبنده به کار گرفته می شد. چون تا آن زمان روش تولید HPMC به طور آزمایشگاهی بود، لذا استفاده از روش تولید صنعتی HPMC در مقیاس صنعتی دارای عیب پائین بودن راندمان به علت واکنش فرعی اتریفیکاسیون بود. در زمینه بهبود این فرایند تلاش های فراوانی انجام گرفت.

اولین اتری شدن سلولز، متیلاسیون با دی متیل سولفات، توسط سوئیدا در سال ۱۹۰۵ انجام گرفت. این اترهای غیریونی به عنوان محصول های محلول در آب یا محلول در مواد آلی معرفی شدند. بوفلر و گومبرگ در ۱۹۲۱ سلولز را بنزیله کردند، که در سال ۱۹۱۸ برای اولین بار جنسین HPMC را تهیه کرد. هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) به طور تجارتی در اوایل دهه ۱۹۲۰ در آلمان تهیه شد. هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) که سدیم سلولز گلیکولات نیز نامیده می‌شود، در آمریکا در سال ۱۹۴۵ به طور تجارتی در دسترس قرار گرفت، همچنین HPMC برای مدت مدیدی در اروپا در خمیر کاغذ دیواری و به عنوان تغلیظ کننده می گردید. پیشرفت اولیه در اروپا، گویا به خاطر این واقعیت بود که نشاسته به طور کافی جهت استفاده در خمیرهای ارزان قیمت (همانطوری که در آمریکا بوده است) فراوان نبود. این کشف که هیدروکسی پروپیل متیل سلولز ((HPMC می تواند به جای مواد طبیعی محلول در آب نسبتاً گران قیمت مانند آلژینات سدیم، خزه ایرلندی صمغ تراگاکانت و ژلاتین جایگزین شود. تولید تجارتی HPMC را در آمریکا بیشتر مورد توجه قرار داده است .

History of HPMC production

The exact history of HPMC and in general the ether cellulose is as follows.

HPMC was first prepared by Johnson in 1918 as a result of the reaction between cellulose and propylene oxide and methylene chloride. Production of HPMC on a fully industrial scale was completed at the end of the 1930s, at that time, HPMC was essentially used as a colloidal raw material and a sticky substance. Because the HPMC production method was up to that time in a laboratory, the use of industrial production of HPMC on a scale of industry had a lack of efficiency due to a secondary reaction to etrification. Efforts have been made to improve this process.

The first cellulose etherization, dimethylation with dimethyl sulfate, was taken by Sweden in 1905. These nonionic ethers were introduced as water-soluble or organic soluble products. In 1921, Buffler and Gömberg made Benzyl Benzene Cellulose, which in 1918, for the first time, produced HPMC. Hydroxypropylmethyl cellulose (HPMC) was commercially available in Germany in the early 1920s. Hydroxypropylmethyl cellulose (HPMC), also known as sodium cellulose glycolate, was commercially available in the United States in 1945, and HPMC was used as a condenser for a long time in Europe. Initial progress in Europe was apparently due to the fact that starch was not enough to use in cheap pastries (as in the United States). The discovery that HPMC can be replaced by relatively expensive water-soluble organic solvents such as sodium alginate, Irish moss, gum tragacanth and gelatin. The HPMC business in the United States is more focused on.

sanaat.mahdi